Σάββατο 17 Μαΐου 2014

Παρακαλούνται οι συνάδελφοι δημοσιογράφοι...

ΟΤΑΝ Η ΨΗΦΟΣ ΠΑΙΖΕΙ ΜΠΑΛΑ 

Η οικογένειά μου δεν έχει υποψήφιο (σπάνιο για τη μέση ελληνική οικογένεια) και έτσι γλιτώνω απ’ το ηθικό δίλημμα αν πρέπει να δώσω μίαν (εξ αίματος) ψήφο. Πολιορκούμαι, όμως, για να προσφέρω μια (εξ αγχιστείας…) ψήφο σε φίλους, συναδέλφους, αστεράτους τού γυαλιού και των γηπέδων. Ένας κλοιός από ιλουστρασιόν προεκλογικό υλικό μάς περιβάλλει, αφιονισμένα ντεσιμπέλ πυροβολούν τα αυτιά μας από θηριώδη ηχεία εκλογικών κέντρων και άπειρα γίγα και τέρα σε μορφή ι-μέιλ και σε διαδικτυακές αναρτήσεις ξεχύνονται στην οθόνη όταν ανοίγει ο υπολογιστής – κάτι σαν φράγμα που σπάει.
Στα καθ’ ημάς, άνθρωποι του αθλητισμού, ποδοσφαιριστές και παράγοντες, σε γραπώνουν από το συναίσθημα και σε σέρνουν ως την κάλπη. Ποντάρουν στο βραχυκύκλωμα της λογικής, σε πείθουν ότι εσύ και αυτοί έχετε κοινά συμφέροντα επειδή διαθέτετε κοινή συλλογική αγάπη και γίνεσαι μονάδα που αθροίζεται στο εκλογικό τους αποτέλεσμα.


Η αναγνωρισιμότητα είναι το πιο δυνατό πολιτικό «επιχείρημα» αυτών που θέλουν να μας σώσουν με την ανιδιοτελή προσφορά τους. Και συχνά θριαμβεύουν. Η κυρία δημοφιλούς τηλεοπτικής εκπομπής, με ελάχιστη επί της ουσίας συμμετοχή, αλλά με πολιτικές φιλοδοξίες πιο μακριές από τις πρόσθετες βλεφαρίδες της, μπαίνει στη Βουλή, ο πρωταγωνιστής τού Φώσκολου ή της Ακρίτα πετυχαίνει το ίδιο και ο χαλκέντερος αμυντικός με την κακατόκκινη φανέλα γίνεται πατέρας του έθνους με… καταμπλέ ιδεολογία.

Στα τωρινά: ο Ολυμπιακός γίνεται εφαλτήριο για να κατακτηθεί ο Πειραιάς, ο ΠΑΟΚ δίνει εκλογική γραμμή, ο Άρης έχει προσπαθήσει το ίδιο, ο Παναθηναϊκός υπάρχει στην ονομασία πολιτικού σχήματος και ο Ζαγοράκης καταθέτει στο ανταλλακτήριο αξιών τον ευρωτίτλο τού 2004 για να τον κάνει ευρωβουλευτιλίκι το 2014.

Όποιος από τα φίλαθλο κόσμο θέλει να γίνει όμηρος (και… Όμηρος) ψηφίζοντας ΜΟΝΟ και ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ με συλλογικά κριτήρια, να ξέρει ότι βοηθάει να συνεχιστεί ο Οδύσσεια που ταλαιπωρεί τον τόπο.

Τελειώνοντας, παρακαλούνται οι συνάδελφοι δημοσιογράφοι να μην κατακλύζουν το ι-μέιλ μου με προεκλογικό υλικό και να μη στέλνουν τη συναδελφική τους αγάπη με σμήνη από SMS. Η πιθανότητα να τους ψηφίσω είναι αντιστρόφως ανάλογη με την «υποσχεσιολογία» τους και τη συχνότητα των μηνυμάτων.

(Το άρθρο δημοσιεύεται στη Live Sport του Σαββάτου με τίτλο «Όταν η ψήφος παίζει μπάλα»).                   ΑΠΟ harddog-sport.blogspot.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αφήστε το μήνυμα σας