Η ανοιχτή στροφή που πήρε η πραγματικότητα τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, πέρα από τα τεράστια προβλήματα που δημιούργησε και ανέδειξε, έχει και μια θετική διάσταση. Οι καινούργιοι, οι νέοι Έλληνες, έχουνε ασκηθεί σε μια οπτική διευρυμένη που περιλαμβάνει πια ολόκληρη την Ευρώπη, αν όχι και τον υπόλοιπο κόσμο: Ρωσία, Κίνα, Ινδία, Η.Π.Α, Λατινική Αμερική, Αφρική, Ισλάμ. Δεν είμαστε μόνοι μας στο νοτιοανατολικό άκρο των Βαλκανίων, είμαστε σάρκα απ’ τη σάρκα της «γριάς ηπείρου» και ό,τι συμβαίνει στον πλανήτη μάς αφορά και μας επηρεάζει –έμμεσα ή άμεσα, όπως το λέει και ο ποιητής: Οι άνθρωποι δεν είναι νησιά. Αποτελούν όλοι μαζί το σώμα της ηπείρου. Γι’ αυτό ας μη ρωτάμε ποτέ για ποιόν χτυπάει η καμπάνα – αφού για όποιον και αν χτυπάει, χτυπάει και για τον καθένα από μας, ξεχωριστά.
Σ’ αυτό το πολύ σύντομο βίντεο εδώ από κάτω και κάτω-κάτω και ενδιάμεσα, (το έχω βάλει σε τρείς μεριές για να σας πείσω να το δείτε) ο Ράϊνερ Ες, εγγονός του Ρούντολφ Ες, του Ναζιστή διοικητή του φριχτού στρατοπέδου συγκέντρωσης –του κολασμένου Άουσβιτς όπου χιλιάδες άνθρωποι αφήσανε την τελευταία τους πνοή μετά από βασανιστήρια που δεν τα χωράει του ανθρώπου ο νους – βρίσκει την δύναμη να μας μιλήσει και να μας πει πως τα ακροδεξιά κόμματα σε όλη την Ευρώπη έχουν πάλι ισχυροποιηθεί πολύ, όπως την εποχή του παππού του. Και μας θυμίζει πως τίποτα δεν είναι δεδομένο, πως ο κίνδυνος να επαναληφθεί η ιστορία είναι απόλυτα πραγματικός και, το κυριώτερο, πως το μόνο όπλο που έχουμε για να αναχαιτίσουμε αυτήν την κατάρα, είναι η ψήφος μας.
Την Τετάρτη το βραδάκι είδα το, ας το πούμε, debate Καμίνη-Σακελλαρίδη στο δελτίο της Μαρίας Χούκλη και την συνέντευξη που έδωσε ο (ήδη πολύ έμπειρος πιά) Αλέξης Τσίπρας στην εξ’ ίσου έμπειρη Σία Κοσιώνη. Το debate δεν μου προκάλεσε το ενδιαφέρον, δεν ελέχθη τίποτα ουσιώδες που να με κάνει να ξανασκεφτώ την επιλογή μου της πρώτης εβδομάδας. Ο Τσίπρας είχε απαντήσεις για όλα και επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά αυτήν την ήρεμη δυναμική πάνω στην οποία στηρίζει την σκέψη και τους συνειρμούς του. Και στο «debate» των υποψήφιων Δημάρχων και στην συνέντευξη του Τσίπρα, πάλι η Χ.Α και ο φασισμός της είχαν ρόλο πρωταγωνιστικό. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, παρασυρμένος φαντάζομαι από το κλίμα του «εκλογές έχουμε» εκφράστηκε με θλιβερή χυδαιότητα στην προσπάθειά του να ισχυριστεί οτι ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά τις ψήφους της ΧΑ. Το ίδιο έκανε και ο κ. Καμίνης, που δεν τον είχα για τέτοιες μανούβρες –αλλά «εκλογές έχουμε». Και στην συνέντευξη ο Τσίπρας χρειάστηκε να απαντήσει πολύ ξεκάθαρα (και με αφοπλιστική ειλικρίνεια και σαφήνεια) στο ερώτημα αν θέλει να πάρει ψήφους από την ΧΑ. Με λίγα λόγια αυτοί οι αλήτες με τα όπλα και τις σιδερογροθιές που μπήκαν στη ζωή μας αποφασισμένοι για όλα, πρωταγωνιστούσαν σε όλες τις συζητήσεις, δηλώσεις, συνεντεύξεις κλπ γιατί, το ξαναλέω, ένα 50% εδώ γύρω βαρέθηκε να πάει να ψηφίσει.
Είναι μεγάλη ντροπή που πάνω από 50% των ψηφοφόρων στην Αθήνα δεν πήγαν να ψηφίσουν. Έτσι ανοίξανε τον δρόμο να κερδίζουν διψήφια ποσοστά οι φασίστες σε δήμους και περιοχές όπου οι «φιλήσυχοι» και αδιάφοροι απέχοντες θα μπορούσαν να ανατρέψουν πλήρως τα αποτελέσματα αν έκαναν τον κόπο να πάνε μέχρι το εκλογικό τους τμήμα. Ιδιαίτερα αυτές τις μέρες που η Χ.Α έχει γίνει θέμα όχι μόνο για τα μεγάλα ποσοστά της αλλά και για τον τρόπο που την χρησιμοποιούν κάποιοι στον προεκλογικό αγώνα, ας μην χαθούμε στους λαβυρίνθους της θερμής προεκλογικής αντιπαράθεσης. Ας συγκεντρωθούμε ψύχραιμα και σοβαρά στο τι θα ψηφίσουμε και γιατί θα το ψηφίσουμε. Από την εποχή του Περικλή μέχρι και τον 21ο αιώνα, αυτό το πολίτευμα που το λέμε «δημοκρατία» (με όλα του τα ελαττώματα) είναι το μόνο σύστημα που διαθέτουμε για να ζούμε όσο γίνεται πιο ειρηνικά και να έχουμε κάποιους να μας εκπροσωπούν –όσο γίνεται – στα κέντρα της εξουσίας και των μεγάλων αποφάσεων που αφορούν όλους μας. Ένα πράγμα απαιτεί αυτό το σύστημα – την ψήφο μας, δηλαδή την ενεργό συμμετοχή μας που μας υποχρεώνει να επιλέξουμε το ψηφοδέλτιο που πιστεύουμε ότι είναι, αν όχι «καλό», τουλάχιστον το καλύτερο απ’ αυτά που βλέπουμε μπροστά μας. Δεν επιτρέπεται να μην ψηφίζουμε και να παραπονιόμαστε μετά γι’ αυτά που ψήφισαν οι άλλοι. Αγνοώντας σε ποσοστό 42% στην επικράτεια και 50% και βάλε στην Αττική την κάλπη (για να πάμε για μπάνιο ή γιατί βαριόμαστε) θέτουμε σε κίνδυνο την ίδια την ελπίδα να ανακάμψουμε – να προχωρήσει ο τόπος αλλοιώς. Και ανοίγουμε το δρόμο στους φασίστες που δεν είναι όπως τους φανταζόμαστε αλλά όπως τους έχει καταγράψει η ιστορία, η συλλογική μνήμη, αυτός εδώ ο εγγονός ενός από τους φριχτότερους σφαγείς και βασανιστές στην ανθρώπινη ιστορία.
Όπως ξημερώνει Πέμπτη 22 Μαΐου το μόνο που σκέφτομαι για τις 25 είναι πως οφείλουμε όλοι να πάρουμε θέση απέναντι σ’ αυτό που συμβαίνει και να αποτρέψουμε με την ψήφο μας τα χειρότερα. Γιατί δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε πως τίποτα δεν είναι δεδομένο και πως τα «χειρότερα» που έζησε η Ευρώπη και ο υπόλοιπος κόσμος από την τρέλα του ναζισμού στον 20ο αιώνα δεν είναι ντοκιμαντέρ που το βλέπουμε και κουνάμε το κεφάλι μας λυπημένοι: Είναι μια πραγματικότητα που θα την ξαναζήσουμε αν δεν ψηφίζουμε συνειδητά και μετά από σκέψη. Πράγματι όπως λέει ο εγγονός του σφαγέα Ες σε όλη την Ευρώπη τα φασιστικά ναζιστικά κόμματα και η ακροδεξιά γνωρίζουν και πάλι μέρες μεγάλης άνθισης. Το μόνο μας όπλο για να τους εξαφανίσουμε είναι η ψήφος μας. Αυτή η πολύτιμη μία ψήφος που αναλογεί στον καθένα από μας.
ΑΠΟ toportal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το μήνυμα σας